We made it!

Na een korte nacht stonden we mooi op tijd in Zaventem voor de eerste vlucht naar Londen Heathrow. De check-in hadden we de avond voordien reeds geregeld dus het enige wat we nog moesten doen was de bagage afleveren. Deze bleek gelukkig rechtstreeks overgezet te worden voor de vlucht naar Miami dus daar moeten we ons bij de overstap al geen zorgen rond maken. Na amper een uutje vliegen stonden we al in Heathrow waar we met een bustransfer naar Terminal 3 werden gereden. Na een nieuwe check-in en security controle hadden we nog even tijd voor een hapje waarna we meteen konden inschepen voor de vlucht naar Miami.

Ook dit traject liet op een half uurtje turbulentie na heel voorspoedig en door het ruime aanbod van het entertainment systeem en onze eigen elektronica en lectuur hebben we ons niet moeten vervelen. Vijf minuutjes later dan voorzien stonden we eindelijk opnieuw op Amerikaanse bodem.

De luchthaven van Miami was wel wat anders dan Orlando vorig jaar, de beweging die je mist in het vliegtuig maak je hier in geen tijd weer goed :). Na een ruime wandeling konden we eindelijk door de paspoort controle. Volgens de wet van Murphy hadden we natuurlijk de verkeerde rij uitgekozen want de norse ambtenaar had er vandaag duidelijk geen zin in en was ook niet de rapste van de bende. Een fel contrast met de vriendelijkheid in Orlando vorig jaar. Ach wat maakt het uit we waren binnen en konden meteen bagage ophalen. Vervolgens dachten we nog vlug even de auto op te halen en door te rijden naar het hotel maar dat was even te optimistisch. Eerst nog de Mia Mover op want de autoverhuur zit in een ander gebouw natuurlijk, vervolgens naar de desk van Alamo en daar vond de medewerker toch wel dat we absoluut een upgrade nodig hadden. Hij bekeek onze bagage (2 grote en 2 kleine koffers) en dat zou nooit passen in een Medium SUV. Mijn argumenten dat het vorig jaar wel gelukt was sloeg hij vakkundig van de tafel, alle modellen waren dit jaar kleiner geworden :D. Hij bleef nog even aandringen, gaf nog een speciale prijs maar moest het uiteindelijk toch stellen zonder bonus.

Uiteindelijk konden we de auto uitkiezen in de garage en vond ik snel mijn zin want hoopte vooraf al om eens rond te touren met een Chevrolet Captiva. Zoals je op de foto kan zien was er absoluut geen probleem om alles netjes op te bergen in de koffer.

Na een veel te drukke rit naar ons hotel in Plantation en met twee uitgetelde kids gingen we naast de deur toch nog even iets eten bij Denny's om vervolgens eindelijk onder de wol te kruipen.